Rinus z'n trap

Ik mocht zowaar afgelopen zaterdag ontbijten met een prachtige kleine prinses én ook nog eens op het allermooiste plekje van Nederland op dit moment. En ik wil jullie niet jaloers maken, maar het is maar een paar 100 meter van ons nieuwe huis ;-)
De picknickmand zal dan ook vaak gebruikt gaan worden. Onze buurman vertelde ons afgelopen week over de “geheime wandelroute” naar het strand. Een route die start bij ons huis, via het slootje, langs het zwanennest, het hyancintenveld, Rinus z'n trap, over de duinen en dan sta je op het strand. Iedereen die we over de trap spreken kent de trap, maar niemand weet wie Rinus is.
Het maakt ons reuzenieuwsgierig!
Wie is toch die Rinus? Zou hij de trap gebouwd hebben en zo trots zijn geweest toen hij eenmaal boven was dat hij op de laatste trede zijn naam heeft gekerfd? En hoe lang zou dat geleden zijn? Wie weet komen we daar nog eens achter! De Coepelduin boven aan de trap is zo mooi! Het is een bijzonder stukje natuur. Geomorfologisch vrijwel ongerept en men heeft hier weinig gegraven of zand gestort. Dat schijnt zeldzaam te zijn in Nederland. En het uitzicht als je een stukje de duin opklimt, adembenemend mooi! Jammer dat ik jullie niet mee kan laten ruiken aan deze foto. Je zult begrijpen dat het hyacintenveld volop geurt op dit moment.
We ruiken het soms zelfs subtiel in huis. P.S. Ik durfde geen foto te maken van het zwanennest, vader zwaan keek me te agressief aan.